Zondag

En het geschiede dat Daniel, zoon van Alan, in de ochtend van de 7e dag het huis van de Heer bezocht. Alwaar hij toegesproken werd in de taal van de Ashanti. In het eeste en het tweede uur vermaakte het gezang, gedans en gebed ondanks dat Daniel niet 1 enkel woord verstond. In het derde uur begon zijn beproeving, wanneer Daniel's intresse en plezier om begon te slaan in verveling. Het vierde uur was het zwaarst, maar Daniel hield vol dank zij zijn geloof. Het geloof dat het laatste uur geslagen was en dat hij weldra zich weer buiten het huis des Heres zou bevinden. Zijn steevaste geloof tijdens deze beproeving zou worden beloond wanneer hij slechts 1 uur later zonnestralen op zijn blanke gelaat voelde. Het blanke gelaat dat er voor zorgde dat hij voor zijn onafwendbare vertek met een deel van het koor gefotografeerd diende te worden. Het vertrek ging gepaard met jonge volgelingen die Daniel volgend uit 'eerbied' voor zijn witte huid. Deze volgeling, niet meer dan hoogstens 9 in jaren, vroegen of ze Daniel mochten bevrienden en Daniel zei dat het goed was. Hierna volgden de volgelingen hem niet meer en dat stemde Daniel tevreden.

Een van de vele geschilderde reclames van Ghana