Na een lichte paniekaanval besloot ik om er maar het beste van te maken, gezien ik toch niet uit kon stappen in de lucht. Gelukkig wist een mede passagier me in handgebaren uit te leggen dat het vliegtuig na Abidjan waarschijnlijk verder zou vliegen naar Accra. Gelukkig had hij gelijk.
Op het vliegveld in Accra moest ik nog een formulier invullen over wat ik kwam doen in Ghana en hoe lang ik dat daar kwam doen. Daarna wat stempels in mijn paspoort gekregen en toen was ik in Ghana. Na de paspoortcontrole me voorgesteld aan Evy, de vrijwilligster, en dan samen onze tassen gaan halen. Heel netjes kwamen onze rugzakken de band afrollen op het moment dat we aankwamen bij de lopende band. Helaas had Evy toen ze vertrok een rugzak EN een koffer bij zich. Nadat ze een kleine berg formulieren ingevuld had vertrokken we met 2 rugzakken en onze handbagage uit het vliegveld. De zon begon op te komen. Yao stond ons gelukkig nogsteeds op te wachten (we hadden al met al een dik uur vertraging opgelopen). Met Yao`s landrover vanuit Accra naar het dorpje Kokrobite gereden waar een hotelkamertje voor ons was gereserveerd. Evy geinstalleerd daar en dan weer anderhalf uur met Yao terug naar Accra gereden om Marlieke op te zoeken die met ernstige buikklachten in het ziekenhuis ligt daar. Wat een crime. Marlieke ligt nu op aanraden van de anwb in ziekenhuis nummer 5. In de 4 eerdere ziekenhuizen konden ze niet ontdekken wat er precies mis is. Nummer 5 (de beste en duurste van het land) blijkt net zo inepte artsen te hebben. Om Marlieke terug naar Nederland te kunnen vliegen moet de nooddienst van de anwb de noodzaak van repatriatie kunnen inzien. Met andere woorden, ze willen eerst weten wat ze heeft voordat ze haar op de eerstvolgende vlucht boeken. Maar dat is nu juist het probleem, ze komen er in Ghana niet achter. Ook werken de Ghanese artsen niet mee. Ze voelen zich niet serieus genomen en denken dat Marlieke hen niet vertrouwd omdat ze naar nederland wil. Erg lastig allemaal.
`s-middags weer naar Kokrobite, net op tijd om nog avondeten te kunnen bestellen. Even gedouched (lees een emmer water uit de put getrokken en over me heen gestort). Rond 6 uur was het plotsklaps donker. Samen met een aantal mensen gegeten en 'n biertje gedronken o.a. bij olielamplicht omdat de stroom uit viel en er geen diesel meer was voor de aggregaat. Daarna erg moe maar met een berg nieuwe ervaringen gaan slapen (wel me eerst van top tot teen ingesmeerd met deet tegen malaria-muggen).
Het strand van Kokrobite
Geen opmerkingen:
Een reactie posten