Even naar de Gamma

De dag begon met Yao die op mijn raam klopte. Hij had een emmer warm water voor me om mee te douchen. Een welkome tractatie om eens niet met steenharde tepels van het koude water te hoeven douchen.

Na het ontbijt zijn Yao en ik naar de houtwerf vertrokken.
Een plek waar ieder die ooit de redenen voor beleveiligingen op zaagtafels uitgelegd heeft gekregen het in de broek doet. Het verbaasde mij echt dat er mensen rond liepen die al hun ledematen nog hadden. Veiligheidsmaatregelen zijn er dus totaal niet (uitgezonderd de regel; probeer niet in de zaag te vallen).

Hoe het werkt; je komt aan op een onverhard terrein die ook als vuilnisbelt (letterlijk) dienst doet. Dan ga je naar een mannetje en bespreekt wat je nodig hebt. Hij laat je wat slechte balken zien, dan zeg je dat je goed spul nodig hebt, en dan krijg je dat te zien. Je bespreekt een prijs en betaalt. Je hebt dan een aantal gigantisch grote, dikke, onbehandelde hardhouten balken. Hierna komt er een mannetje en die gooit met weinig moeite een balk op z'n schouder (in Nederland zou er zeker een heftruck aan te pas komen in verband met de arbo) en brengt de balk naar de andere kant van het terrein waar verschillende bewerkings werkplaatjes zijn. Daar wordt de balk in platen of kleinere balken gezaagd en glad geschaafd. Dat is het onderdeel wat je eigenlijk niet wil zien. Ze gaan er zo ontzettend onveilig om met de machines. Gelukkig heb ik in de 4 uur dat wij er waren (ja, alles duurt lang) geen ongevallen gezien.

Na het bewerken betaal je de zager en draagt het sjouw-mannetje de planken naar je auto (of in het geval van veel Ghanesen je afgehuurde taxi). En dan begint het zelfde dansje opnieuw omdat we meer dan 1 houtsoort wilden kopen.

Het hout is echt heel mooi. Het is alleen nog wel nat (pas gekapt) en moet dus nog een tijdje (een week of 3) drogen voordat ik er wat mee kan maken.

Mijn doel was (voordat ik hier naartoe kwam) om met duurzame materialen te werken. Nu is er veel mooi hardhout te koop hier omdat het hier groeit, maar er wordt amper iets teruggeplant voor de bomen die gekapt worden. De paar multinationals die dat wel doen, verschepen hun keurmerk hout direct naar Europa. Dat hout komt hier dus niet op de markt. Je komt er als kleine ondernemer ook niet tussen om een partijtje te ritselen. Duurzaam gekapt hout is daarom hier gewoon totaal niet te verkrijgen.

Ik hoop nog wel wat producten te kunnen verzinnen met afvalmateriaal, maar over het algemeen heb ik mijn wens om duurzaam wat te doen moeten laten varen. Dan maar focussen op nuttige dingen maken waar het leven van een paar arme kinderen een beetje beter van kan worden. (Ook zeker de moeite waard.)

Een 'balkje' zagen