Kakum

Om 8.00 gaat Kakum National Park open. Een beschermd stuk regenwoud, waar onder andere olifanten en apen wonen. Om een (zeer geringe) kans te hebben om wat grote dieren te spotten moet je er echt om 8.00 zijn.
Om 6.00 ging daarom de wekker. Normaal ben ik dan toch al wakker en vandaag was dat niet anders. Jacqueline daarentegen sliep door de wekker heen. Na te hebben gedouched en Jacq te hebben gewekt, vertrokken we rond 7.30. Onderweg naar de trotro standplaats (een half uurtje lopen) hebben we een vers brood en een fles water gekocht als ontbijt. Trotro's vertrekken overigens pas van hun standplaats als ze vol met passagiers zitten. Bij deze gebeurde dat pas na dik een half uur. Dat betekende dus een half uur wachten in een oven op wielen (naast de trotro wachten is absoluut niet mogelijk volgens de bestuurder).
Enfin, rond 9.15 stapten we het park binnen. Natuurlijk geen zoogdier meer te bekennen, maar wel allerlei insecten, vogels, planten en bomen. Ook hebben we 200 meter afgelegd over een touwbrug, 65 meter hoog tussen bomen gespannen. Erg mooi.
Na de 'canopy walk' ging ons tourgroepje ("Nee, los door t woud lopen kan absoluut niet. Je moet met de gids en zijn groep mee.") bestaand uit 3 Belgen en een Engelsman nog een hike doen met onze gids. Jacq en ik moesten het pad maar volgen, dan kwamen we wel bij de uitgang van het park (“...alleen door het woud lopen is ineens ongevaarlijk geworden?″). Het pad terug naar de entree van het park aflopen duurde ongeveer een half uur. Onderweg hebben we foto’s gemaakt van vlinders, bomen, bamboe, rupsen, libelles en ander flora en fauna. Ook allemaal erg mooi. Iets minder vond ik dat een bijna 2 meter lange, gifgroene boomslang (achteraf opgezocht) ook het pad wilde gebruiken, en hij was er eerder dan wij en had er daarom ook meer recht op. Gelukkig besloot hij dat wij wel even zijn deel van het pad mochten gebruiken omdat hij toch een eindje verderop een mals vogeltje op de grond zag zitten (ik wist niet dat slangen zo snel zijn. In de dierentuin liggen ze altijd maar een beetje sloom te liggen). Na deze korte confrontatie waren we natuurlijk heel snel bij de uitgang.
Op de terugweg naar Cape Coast hebben we gelunched bij Hans Cottage Botel. Een hut op palen midden in een meertje waar krokodillen in leven. Ik voelde me daar een stuk veiliger dan een paar uur eerder op het paadje in het woud. Oh ja, Abdul de hustler heeft me vandaag al een sms-je gestuurd. Wordt vervolgd...

Jacqueline doet de 'canopy walk'