Op sjiek

Komende zaterdag zijn we (de obrunis van de compound) uitgenodigd voor een touwerij. Tijdens het ontbijt besloten Yao, Marlieke en ik dat dat een goed excuus was om ons in het nieuw te steken. Na een telefoontje besloten we om halsoverkop de stad in te racen om nog net een pakkenmaker te spreken voordat hij uit z'n atelier vertrok. Hij bleek echter slechts een broekenmaker, maar leidde ons naar de echte pakkenmaker; steegje in, steegje uit, langs de bouwput (pas op voor vallend cement) weer een steegje in, 2 trapjes op, en daar was op het dak van een ander gebouw, 1 klein hokje waar 5 man en hun ouderwetse voetaangedreven naaimachines ingepropt waren. Daar een gesprek gevoerd over modellen en prijs met de oude baas van het stel. Daarna de broekenmaker gevolgd om stof te kopen. Na een winkel of 3 hebben we wat beige linnen weten te scoren. Daarna weer terug naar het naaiateliertje. Yao en ik zijn grondig opgemeten en onze voorkeur voor details zijn er genoteerd. Over 'n week (of zo) moesten we maar terug komen voor een pas-sessie. Een week daarna zouden onze pakken klaar zijn. Veel te laat voor de bruiloft natuurlijk, maar dan moeten we maar een andere gelegenheid zoeken om ze te dragen.

Ja, ik ben afgevallen.