Kids in Kokobeng
maandag 29 oktober 2007
Gesprek met de dorpsraad
Naar aanleiding van het gesprek met de aannemer gisteren, heb ik vanochtend snel wat wijzigingen doorgevoerd in mijn tekening voor het schoolgebouwtje. Daarna ben ik met Yao, Marlieke, Wendy en Linda meegereden naar Kokobeng, waar het gebouwtje komt. Het dorpje ligt aan een vallei in het regenwoud. Een supermooie plek met een fantastisch uitzicht. Daar heeft Yao (ik zat er bij en keek er naar) het met de dorpsoudsten over de kosten gehad. Het dorp heeft toegezegd te gaan zorgen voor alle arbeiders, gravel en hout. Door die kostenpost te kunnen schrappen wordt het project een stuk haalbaarder. Wel is er nog een gat in de begroting die opgevuld moet worden, maar het lijkt er op dat het gebouwtje er echt gaat komen.
Kids in Kokobeng
Kids in Kokobeng
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Ik hoop voor je dat je het begin gaat meemaken van de start van de bouw van het schooltje; gezien je eerdere ervaringen met de snelheid van handelen in Ghana lijkt me dat enigzins een soort van wereldwonder. Of ben je van plan te blijven en nooit meer terug te keren naar NL?
Nooit geweten dat je een man was met zoveel talenten; architect, loodgieter, meubelmaker, model, profvoetballer, fufu stamper, schilder, blogger, off road fietser. Fijne Haloween. Chris.
Meneer de alleskunner (en dr. Chris),
Uit omvangrijk empirisch onderzoek is gebleken (een paar weken safari voor wat betreft mijn deel daar gelaten) dat de Afrikaanse cultuur de persoonlijke ontplooiing van de bezoeker verbetert en stimuleert. Ongeacht ras, geloof, sexe e.d. Deze ontplooiing richt zich met name op het kunnen voorzien in de basisbehoeften van de mens. Aangezien lengten daarbij niet echt relevant zijn, aldus min of meer ook eerder overwogen door Dr. Chris in zijn verhandeling over geringe verschillengten, is de gemiddelde Afrikaan over het algemeen ook niet bezig met meten. (En dus ook niet met weten, immers meten=weten). U toonde dit zelf al aan met uw verhandeling over de maateenheid 'bierflesje'. Waardering derhalve voor het stimuleren van onderwijs (het weten) ter plaatse. Een en ander betekent echter helaas ook dat deze start met het gaan meten daar betekent dat dit nu nog met name door anderen wordt gedaan. Vooral door rijke mensen die graag op andere neerkijken, alle basisvoorzienigen hebben, en dus alle mogelijkheden hebben voor ontplooiing die niet is gericht op basisbehoeften. Het zal u opgevallen zijn dat het meten van tijd vooral wordt gedaan door Zwitsers. Wie heeft immers geen zwitsers uurwerk? (Voor de volledigheid merken wij hier op dat zij zelfs al zozeer voorzien in de eigen basisbehoeften dat zij voor anderen het Zwitsers zakmes hebben gemaakt, opdat zij ook makkelijker kunnen overleven en horloges kunnen gaan maken!) Gezien de Afrikanen nog sterk gericht zijn op basisbehoeften en pas de eerste schreden zullen zetten naar weten (en dus meten) kunnen zij zich helaas nog niet richten op het meten van de tijd.
Dit leidt mij dus (helaas) tot de volgende formule: Daniel + idee + basisbehoeften + meten = weten dat het niet echt gaat lukken binnen de tijd die je rest in Afrika. Geheel naar de grondlegger van deze wet zullen wij dit voortaan aanhalen als de 'Wet van Whittenie'!
Deze dokter is anders. Mario
Hoi Daniel,
Ik snap niet waarom ik soms wel en soms niet kan reageren op deze site. Ik doe ongetwijfeld iets verkeerd maar vanochtend is het mij gelukt.
Ik verheug me op jouw laatste nieuws, hier gaat alles zijn gangetje dus heb ik niets te melden. Oh ja, Teresa komt vandaag logeren.
Doet jou warme douch het of is warme water nog een luxe?
Tot de volgende keer.
Groetjes
Karen
Hoi Daniel,
Wij lezen met heel veel plezier jouw dagelijkse bezigheden in Ghana.
Dat je daar nog aan toe komt na zoveel bezigheden ! Je dagboek
wordt dag na dag uitgeprint. Zogauw
ik een uitgever vindt, wordt hier
werk van gemaakt ! Veel werkplezier
en ook natuurlijk de nodige ontspanning toegewenst.
Veel groetjes van,
Jan en Truus
Een reactie posten